Camperen in Japan
Camperen in Japan? Waarom niet? Dachten Herman (61) en Ina Schreuder (60) uit het Groningse Tripscompagnie. Op internet vonden ze een Japans camperverhuurbedrijf en ze vlogen in het voorjaar naar het land van de rijzende zon, waar een buscamper klaarstond.
Voor Herman Schreuder was Japan niet onbekend, omdat hij in de jaren tachtig en negentig als coach van een honkbalpupillenteam vier keer in het land vertoefde. "Die andere wereld met een heel andere cultuur wilde ik m'n vrouw nog eens laten zien", legt de medewerker van de Belastingdienst het doel van de reis uit. In het voorjaar, met het qua temperatuur geschiktste weer, vlogen ze in bijna elf uur non-stop naar Japan. "Dat is duur, maar dan heb je geen lange, vervelende tussenstop", zegt Ina Schreuder, die haar brood verdient in de zorg.
Op het vliegveld in Japan hoefde het stel slechts twintig minuten te wachten op een buscamper van het type Mazda Bongo, vergelijkbaar met een VW California-camper.
Herman en Ina Schreuder bij hun huurcamper
Daarmee reden de twee gedurende veertien dagen zo'n tweeduizend kilometer door het land. Niet op tolwegen, maar op goed berijdbare andere wegen, met grote camperparkeerplaatsen, die uitgerust waren met prima sanitaire voorzieningen. Ina Schreuder: "Bij de toiletten ging bij gebruik overal automatisch het water stromen en ze werden elk uur ook nog schoongemaakt. Meestal konden we op een dergelijk terrein overnachten." Toen ze eens geen overnachtingsplek konden vinden, besloten ze op een parkeerterrein bij een sushi-restaurant te blijven staan.
Herman Schreuder: "Op een gegeven moment ging het hek dicht en om drie uur ’s nachts kwam de politie met zes man sterk langs om de situatie te checken. We vertelden dat we daar wilden overnachten, omdat we geen camperplek konden vinden, en dat mocht." Volgens hem groeit het aantal camperaars in Japan. De Japanse campers zijn vaak niet langer dan vier meter en bieden plaats aan slechts twee personen. "Japanners zijn over het algemeen klein van stuk", verklaart hij de verschijning van minicampers op de Japanse wegen.
Japanse campers zijn vaak nog geen vier meter lang
Ina Schreuder vertelt enthousiast over de tradities die bij de Japanse cultuur horen. "Ik heb bij wijze van spreken twee weken lang met open mond rondgereden, zo verwonderd was ik over allerlei gewoonten, die in onze ogen vreemd zijn. In de prachtige parken werden de bladeren en dennennaalden steeds afgevoerd en de takken van de bomen werden in hun groei begeleid met stokken en palen. Vrijwel nergens staan afvalbakken, omdat de Japanners hun afval meenemen naar huis. Op de straten zie je geen kauwgom en hier en daar zijn er speciale rookplekken met grote asbakken, want in de steden Tokio, Kioto en Hiroshima geldt voor een groot deel van de winkelstraten een rookverbod. Nergens ligt een peuk of papiertje op straat. Bepaalde gewoonten, zoals de schoonmaakmanie, beginnen op den duur wel wat te irriteren. Dat wel...." Verder viel haar vooral de vriendelijkheid van de Japanners op. "Ze leven heel relaxed en je hoort ze bijna niet, in tegenstelling tot Chinezen die als toeristen naar Japan komen. Die zijn veel luidruchtiger."
Met z'n allen rietdekken
Het is daar de gewoonte dat zo´n beetje het hele dorp wordt opgetrommeld als er nieuw riet op een dak moet", vertelt Schreuder. Het stel ging om de dag naar een badhuis, waarvan Japan er duizenden telt, soms met een sauna. Het ritueel dat daarbij hoort - eerst inzepen en afspoelen en dan in bad - wende snel. Om de Japanse cultuur nog meer aan den lijve te ervaren, boekten de Schreuders vanuit Nederland voor één nacht een Japans hotel. Een overnachting niet reserveren en op de bonnefooi aankomen, wordt niet geaccepteerd. Ina Schreuder: "Het bed bestaat uit een zogeheten tatamimat op de grond, waar een dun matrasje bovenop ligt. Je krijgt een yukata - wij noemen het een kimono - die je gedurende je verblijf draagt.Het typisch Japanse ontbijt en diner waren best lekker.
Aanvallen maar...
Als je het wilt, kun je ook wel westers eten krijgen en zelfs aardappelen zijn in Japan te koop.” Ook hebben de camperaars een keer in een soort bed and breakfast overnacht. Ina Schreuder: “Die avond schaarden we ons voor het diner rond een vuur midden in een vertrek, waarbij visjes op stokken werden klaargemaakt en allerlei andere kleine gerechtjes werden opgediend."
Herman en Ina Schreuder bij hun huurcamper
Daarmee reden de twee gedurende veertien dagen zo'n tweeduizend kilometer door het land. Niet op tolwegen, maar op goed berijdbare andere wegen, met grote camperparkeerplaatsen, die uitgerust waren met prima sanitaire voorzieningen. Ina Schreuder: "Bij de toiletten ging bij gebruik overal automatisch het water stromen en ze werden elk uur ook nog schoongemaakt. Meestal konden we op een dergelijk terrein overnachten." Toen ze eens geen overnachtingsplek konden vinden, besloten ze op een parkeerterrein bij een sushi-restaurant te blijven staan.
Herman Schreuder: "Op een gegeven moment ging het hek dicht en om drie uur ’s nachts kwam de politie met zes man sterk langs om de situatie te checken. We vertelden dat we daar wilden overnachten, omdat we geen camperplek konden vinden, en dat mocht." Volgens hem groeit het aantal camperaars in Japan. De Japanse campers zijn vaak niet langer dan vier meter en bieden plaats aan slechts twee personen. "Japanners zijn over het algemeen klein van stuk", verklaart hij de verschijning van minicampers op de Japanse wegen.
Japanse campers zijn vaak nog geen vier meter lang
Huurcamper
De Schreuders huurden hun buscamper van twee Polen, die een bedrijfje met twintig huurcampers hebben. Al camperen ze al sinds 1993, hier golden ze als onervaren. "In Japan rijdt het verkeer links en daarom kregen we een grote sticker op de camper, waaraan men kon zien dat we beginnelingen waren”, vertelt het tweetal. De camper zag er keurig en schoon uit en was onder meer uitgerust met een mini-iPad voor navigatie en met een simkaart voor mobiel internet. “We konden ons eigen mobieltje erop aansluiten via een hotspot. In de navigatie zaten ook apps voor de camperplaatsen, badhuizen en pinautomaten. Voor twee weken was er 3,5 gigabyte beschikbaar. Wel even oppassen met nieuws en Facebook checken, want voor je het weet, gebruik je te veel data. Maar bellen via WhatsApp werkt prima.” Het keukentje hebben de twee nauwelijks gebruikt, omdat ze meestal buitenshuis aten. "Sinds de vorige keer dat ik er was, is Japan stukken goedkoper geworden”, vertelt Herman Schreuder. “Vier softijsjes kostten in 1986 dertig gulden, nu betaalden we voor een softijsje 1,75 euro. Een kopje koffie kost nu ongeveer 1,30 euro en destijds zeven gulden.”
Ina Schreuder vertelt enthousiast over de tradities die bij de Japanse cultuur horen. "Ik heb bij wijze van spreken twee weken lang met open mond rondgereden, zo verwonderd was ik over allerlei gewoonten, die in onze ogen vreemd zijn. In de prachtige parken werden de bladeren en dennennaalden steeds afgevoerd en de takken van de bomen werden in hun groei begeleid met stokken en palen. Vrijwel nergens staan afvalbakken, omdat de Japanners hun afval meenemen naar huis. Op de straten zie je geen kauwgom en hier en daar zijn er speciale rookplekken met grote asbakken, want in de steden Tokio, Kioto en Hiroshima geldt voor een groot deel van de winkelstraten een rookverbod. Nergens ligt een peuk of papiertje op straat. Bepaalde gewoonten, zoals de schoonmaakmanie, beginnen op den duur wel wat te irriteren. Dat wel...." Verder viel haar vooral de vriendelijkheid van de Japanners op. "Ze leven heel relaxed en je hoort ze bijna niet, in tegenstelling tot Chinezen die als toeristen naar Japan komen. Die zijn veel luidruchtiger."
Traditioneel Japan
"Japanners willen graag hun tradities laten zien. Zo viel het ons op dat ze op de weg geen andere auto’s inhalen. Bovendien stoppen ze altijd voor een spoorwegovergang, ook al is deze bewaakt en komt er geen trein aan. In het dorp Shirakawa-go, met traditionele, rietgedekte boerderijen, zagen we hoe tientallen mensen op het dak van een boerderij bezig waren met rietdekken.Met z'n allen rietdekken
Het is daar de gewoonte dat zo´n beetje het hele dorp wordt opgetrommeld als er nieuw riet op een dak moet", vertelt Schreuder. Het stel ging om de dag naar een badhuis, waarvan Japan er duizenden telt, soms met een sauna. Het ritueel dat daarbij hoort - eerst inzepen en afspoelen en dan in bad - wende snel. Om de Japanse cultuur nog meer aan den lijve te ervaren, boekten de Schreuders vanuit Nederland voor één nacht een Japans hotel. Een overnachting niet reserveren en op de bonnefooi aankomen, wordt niet geaccepteerd. Ina Schreuder: "Het bed bestaat uit een zogeheten tatamimat op de grond, waar een dun matrasje bovenop ligt. Je krijgt een yukata - wij noemen het een kimono - die je gedurende je verblijf draagt.Het typisch Japanse ontbijt en diner waren best lekker.
Aanvallen maar...
Als je het wilt, kun je ook wel westers eten krijgen en zelfs aardappelen zijn in Japan te koop.” Ook hebben de camperaars een keer in een soort bed and breakfast overnacht. Ina Schreuder: “Die avond schaarden we ons voor het diner rond een vuur midden in een vertrek, waarbij visjes op stokken werden klaargemaakt en allerlei andere kleine gerechtjes werden opgediend."