Met pubers naar het Zwarte Woud

Door Marja van Kampen (tekst en foto's)

Bergen, rotsen en bossen en géén musea met schilderijen. Dat was de hartenwens van pubertwins Janne en Roos (12), na drie weken stoer over de woelige Noordzeegolven zeilen met hun ouders. Ze zijn toe aan rustig chillen in de camper voor ze weer in het schoolkeurslijf moeten. Wíj mogen gelukkig mee!

De keuze valt op het Zwarte Woud. Niet toevallig, want daar ligt het plaatsje Rust met het Europa-Park en daar willen de dames graag heen. Al ontkennen ze bij hoog en bij laag dat dat de reden is. Wij vinden dit middelgebergte met huizen in typische stijl, mooie natuur, lekkere kersentaart en gekke koekoeksklokken ook prima. Het is Duitsland in een notendop.

[caption id="" align="alignnone" width="620"] Camperreis Zwarte Woud Openluchtmuseum Uitzicht Mooi uitzicht over het Zwarte Woud[/caption]

Zwarte Woud in tien dagen

Wij trekken er zo’n tien dagen voor uit, in korte ritjes. Ons eerste bivak is Bad Münstereifel, een ommuurd stadje vol outletwinkels in vakwerkhuizen. “Wat ’n ouwe meuk”, is het keiharde oordeel van de pubers. De passagiers van de toeristenbussen ogen meer als de doelgroep. Het zwembad bij de camperplaats en de geocache-puzzeltour ’s avonds vallen gelukkig wel in de smaak. Voor de tocht naar Bingen hebben wij een panoramische route uitgepuzzeld: door de Eifel en langs de Rijn. “Kijk, wat een vette burcht”, komt er bij het ontdekken van nummer één gretig uit, maar na een tiental burchten verandert de toon: “Alwéér een...” De legende van Lorelei spreekt wel weer tot de verbeelding. Vanaf camperplaats Bingen fietsen wij een stuk langs de Rijn: levendig, sprookjesachtig mooi in Unesco werelderfgoed. Het zoeken naar een geocache hoog op de ruïne van de Hindenburger Brücke is een gewaagde onderneming, maar wordt met succes voltooid.

Baden Baden

Naar Baden Baden is het weer een oogstrelende tour: langs bossen, bergen en door mooie stadjes. Er is zelfs geen tijd om op tablets en smartphones te kijken. Festung Landau, de hooggelegen villa Ludwigshöhe en de indrukwekkende sluis, stuw en krachtcentrale in de Rijn bij Iffezheim vallen in de smaak. Na de lunch fietsen we naar het kuurgebied in het chique centrum. Kiezen wij voor het mondaine negentiende-eeuwse Friedrichsbad, waaronder nog de ruïnes van het Romeinse badhuis liggen, of voor de naastgelegen moderne Caracella Thermen?

[caption id="" align="alignnone" width="620"] Met pubers naar het Zwarte Woud Caracella Thermen[/caption]

In het Friedrichsbad blijkt naakt usance en verboden voor kinderen, dus wordt het Caracella met onder meer een groot binnen- en buitenzwembad met warm bronwater dat heerlijk ruikt. De drie sauna’s met verschillende temperaturen zijn wel ohne Badeanzug. Voor we terugfietsen, smullen we in het centrum nog van de Schwarzwälder Kirschtorte.

Schwarzwälder Freilichtmuseum

Ons doel is het Schwarzwälder Freilichtmuseum Vogtsbauernhof in Gutach, dat een beeld geeft van het leven in het Zwarte Woud van weleer. We rijden de prachtige Schwarzwaldhochstrasse, met zicht op bergen, beekjes en leuke dorpjes. De meisjes met leuke hoedjes met kersen erop die we in het museum verwachten, zijn er niet: helaas, enkel ’s zondags blijken er activiteiten in klederdracht te zijn, zoals bomen zagen met waterkracht, houtsnijwerk en koekoeksklokken maken, karnen, meel malen en brood bakken. En wij zijn er op zaterdag! Geen klederdrachten dus, zelfs geen koekoeksklokken, wel veel toeristen en alle uitleg op bordjes. Interessant, maar zo is het wel wat statisch.

[caption id="" align="alignnone" width="620"] Met pubers naar het Zwarte Woud Bij het museum[/caption]

De boerderij waar het museum naar is genoemd, is gebouwd in 1612. Tot enkele decennia geleden werd de boerderij nog bewoond. Je ziet de pen-en-gat-houtverbindingen, diep ingesleten dorpels en intens belopen houten vloeren, waar de harde knoesten tot wratten zijn verworden.

Camp Resort Europa Park

En dan belanden we in Europa-Park dat ook in het Zwarte Woud blijkt te liggen. De Camp Resort is groot, druk en gezellig. Er staan pretparkliefhebbers uit veel Europese landen, zelfs uit Rusland.

[caption id="" align="alignnone" width="620"] Met pubers naar het Zwarte Woud Gezellig druk op Camp Resort Europa Park[/caption]

Elke avond is er animatie in westernstijl: paardenshow en rijden op de nepstier. Er is een grote zwemvijver en er zijn diverse restaurantjes. Na het ontbijt mengen we ons in de toestromende mensenmassa. Overweldigend: we glijden met de stroom over drie loopbanden mee richting kassa’s en informatie. Het immense park bestaat uit meerdere themagebieden die elk verwijzen naar een Europees land. “Blijven wij hier écht twee dagen?”, juichen de meiden van geluk. Dat is ook wel het minimum: er is zóveel te zien en te beleven. Bovendien zijn de wachttijden voor de gewilde attracties lang. “Wij gaan eerst in de Silver Star”, zegt mijn lief en wacht stoer met z’n kleindochters op hun beurt. Ik pas op de tas. Even later zie ik hem trillerig en witjes terug, terwijl de meiden het uitgieren. “Hij heeft gegild en geschreeuwd”, lachen ze. “En z’n pet is weg!” Daar gaat je gezag... Ze verdwijnen daarna snel, met plattegrond, in het gewoel en wij kuieren vooral kalm over het terrein.

[caption id="" align="alignnone" width="620"] Met pubers naar het Zwarte Woud Lekker uitrazen in de achtbaan[/caption]

Afspraak is om twee uur op de camping. Daar zeggen ze: “Wij nemen straks de trein naar Spanje.” Ze doelen op de EP-Express, een monorail met diverse stations in het grote park. Erg handig om de afstanden te overbruggen. Er zijn honderden attracties en kleurrijke shows. De twee dagen vliegen voorbij, met zoveel lol, zoveel kicks, niet in woorden uit te drukken. Noorwegen is mijn favoriet, Rusland met de MIR bijzonder en in de muur of fame ontdek ik tussen veel onbekende handafdrukken die van mijn idool Nina Hagen. Jong en oud genieten intens.

Met de camper richting de Elzas

Na het uitchecken rijden wij met een brede glimlach door het vlakke Rijndal richting de Elzas. Aan de horizon verschijnen de ronde Ballons d’Alsace, tot wij weer een stukje Lotharingen krijgen en even stoppen bij een kraampje waar mirabelles – kleine gele pruimpjes – worden verkocht. Intussen leggen wij de bizarre geschiedenis uit van dit om en om Franse-Duitse grondgebied. In het industriële Saargebied staren ze sprakeloos naar onze bestemming in Völklingen.

[caption id="" align="alignnone" width="620"] Met pubers naar het Zwarte Woud Industrie in Völklingen[/caption]

“Dat is toch een hoop schroot. Moet dát echt bewaard worden?” Verbazing alom, tot wij uitleggen dat dit voormalige hoogovens zijn, die tienduizenden mensen werk gaven en zorgden dat er ijzer werd gemaakt. Het wordt een kathedraal van industriële cultuur genoemd en nu zijn er rondleidingen. Je kunt er met de camper staan en er worden in de prachtige Gebläsehalle wisselende exposities gehouden. Je kunt er over het terrein struinen, hoog de hoogovens op, etage na etage en weer omlaag. De meiden treffen het dat ze een supertechnische grootvader hebben, die ze alles aanwijst, uitlegt en toelicht, in de hoop dat ze een technische studie kiezen.

Dwars door de Eifel

Via onze laatste tussenstop Gerolstein in de Vulkaaneifel, rijden we weer naar huis. Dwars door de Eifel met afdalingen tot 10 procent, langs de Moezel en door Luxemburg is het een fraaie tocht naar deze stad met de Buchenlochhöhle, waar mensen in de steentijd hun toevlucht zochten.

Camperplaatsen

Camperplaats Bad Münstereifel, sitecode 2762
Camperplaats Bingen, sitecode 3983
Camperplaats Baden Baden, sitecode 3072
Camp Resort Europa-Park, sitecode 50976
Camperplaats Völklingen, sitecode 9440
Camperplaats Gerolstein, sitecode 890

Gpx-bestanden

Download hier de gpx-bestanden van de route.

Meer informatie over het downloaden van gpx-bestanden staat hier.

Dit artikel verscheen in een andere vorm in Kampeerauto nr. 4 2017.