Lisa & Erik - Duincampings in Bulgarije en een wederzien in Istanbul

Na onze ontmoeting met de wilde beren in Roemenië, trekken we in een rechte lijn naar de kust om even bij te komen van alle avonturen.

Modder vermengd met wormen

We rijden langs het onder de lokale bevolking populaire Techirghiolmeer, waar mensen zich van top tot teen insmeren met modder vermengd met dode wormen, tegen verschillende huidziektes als reuma. Het klinkt ons niet heel aantrekkelijk in de oren en ook hebben we moeite met de sterke geur, dus laten het meer achter ons en rijden door naar de stranden rondom Costinești.

Nadat we een schitterende wildplek hebben gevonden aan het strand en naar de zee lopen voor een verkoelende duik, valt het ons op dat we met enkel onze zwembroek en bikini wel erg veel dragen ten opzichte van onze mede strandgangers. Jawel, we staan geparkeerd op het naaktstrand. Wat volgens enkele Roemenen die we na afloop spreken bij onze camper, ongekend populair is hier.

Zandstranden in Bulgarije

Na deze onverwachte ontmoeting in een zee die ons wel erg veel aan de bekende Noordzee deed denken, krijgen we de tip om door te rijden naar Bulgarije. De stranden hier zijn veel mooier, de zee is blauwer en waarschijnlijk is het gras ook groener. We maken Fred de volgende ochtend daarom ook weer gereed voor vertrek en rijden richting de Bulgaarse grens. Voor ons in ruim een jaar tijd een van de striktste grenscontroles die we hebben gehad. De bus wordt gedesinfecteerd, de bus wordt doorzocht en het vaccinatiebewijs wordt gecontroleerd.

Aangekomen in Bulgarije maken we kennis met een bijzonder fenomeen. Duincampings, die officieel geen campings zijn. Zo is het niet toegestaan om in het wild te kamperen in Bulgarije, maar waar we ook rijden langs de kust, er staan overal tenten en campers geparkeerd. Op sommige plekken zijn er zelfs complete wildcampings. Je kunt ‘gratis’ staan waar je maar wil, behalve dan waar de lokale bevolking hun eigen plekken hebben gemarkeerd met linten of lege waterflessen, heel bijzonder.

Istanbul!

Nadat we nog een aantal stranden langs de Bulgaarse kust hebben aangedaan, is het dan toch echt zover. We gaan onze reisgenoten Peer & Sharon ontmoeten in Istanbul. De grensovergang met Turkije is vergelijkbaar met die van Bulgarije en nog geen half uur later bereiken we dit voor ons nieuwe land. We vlammen in een rechte lijn door naar Istanbul, waar we zowaar een perfect georganiseerde camperplaats vinden in het hart van de stad.

Niet direct iets wat we hadden verwacht in deze stad met zo’n 20 miljoen inwoners. Tip: Yenikapi Parki. Coördinaten: 41,0045378, 28,9559765. Hier kun je voor €10 per nacht beveiligd staan inclusief alle faciliteiten.

Telefoon kwijt

Omdat de bus van onze reisgenoten het heeft begeven in Izmir, vliegen zij naar Istanbul en boeken ze een hotelletje in de stad. Omdat wij ook wel weer wat gemak kunnen gebruiken, kiezen wij ervoor om de camperplaats te gebruiken als een beveiligde stalling en genieten wij ook van de luxe van een hotel. Een heerlijke afwisseling met het camperleven. Na hachelijke avonturen in de taxi waarna Erik zijn telefoon is verloren, staat de rest van de week in het teken van geregel. Zonder telefoon kun je namelijk niet de ‘2-staps verificatie’ ontgrendelen, wat betekent: geen Whatsapp, bankzaken, mail, sociale media, of zaken die lopen via mijn overheid. Erg onhandig. Bij deze dus de tip: verlies je telefoon niet op reis.

Gelukkig hebben we goed gezelschap en doen wij ons tegoed aan de ontelbare highlights en bezienswaardigheden in Istanbul. Zo zien we de beroemde Hagia Sophia, de blauwe moskee, het Topkapi paleis, de vele bazaars, de uitzichtpunten. Ook maken we boottochten over de Bosporus: de natuurlijke scheidslijn tussen het Europese en Aziatische continent. En dan hebben we het nog niet gehad over het eten en de ontelbare geweldige restaurants die Istanbul rijk is. Wij zijn fan!

We verblijven uiteindelijk een week in Istanbul voordat het tijd is om door te reizen naar Izmir om de bus van onze vrienden op te halen. De garage heeft goed nieuws: de bus werkt weer, dus we zijn gereed voor vertrek. Althans, wij hebben een dashboard dat niet meer werkt, dus we informeren direct of ze ons ook kunnen helpen. Uiteraard, is het antwoord dat we krijgen. We mogen volgende week langskomen voor een afspraak. En dus is het nu tijd om voor het eerst samen te genieten van onze busjes. We rijden naar de kustregio Çeşme. Hier vinden we een helderblauwe zee, schitterend koraalrif, palmbomen en witte zandstranden. En we kunnen onze bussen ook nog eens op de eerste rang parkeren. Wat een geluk.

De volgende keer

Volgende keer lees je alles over ons bezoek aan de Turkse garage(s) en onze reis langs de schitterende Turkse zuidkust. Tot dan!

Wil je meer weten over onze reis? Volg ons ook via Instagram en onze website Reisstel.nl.

Beeld en tekst: Lisa & Erik, Reisstel