De Margrietenroute per camper
In Denemarken waren we jarenlang alleen maar op doorreis geweest. Dit keer besluiten we het land zelf eens alle aandacht te geven. We rijden grote delen van de Margrietenroute, die over haast vierduizend kilometer Denemarken doorkruist.
Onze eerste pleisterplaats is Wischhafen, bij het veer over de Elbe. De camperplaats aan de Hafentrasse is een beetje rommelig, maar dicht bij het dorp en men vraagt slechts een vrijwillige bijdrage. Op de terugweg bezoeken we de camperplek aan de overzijde, in Glückstadt. Die is veel mooier gelegen, met een prachtig zicht op de veerboten in de verte. Bovendien is Glückstadt zelf een erg aardig oud stadje.
[caption id="" align="alignnone" width="620"]
Het centrum van Glückstad[/caption]
Na de veerboot naar de overkant te hebben genomen, rijden we naar de camperplaats in Sankt Peter-Ording aan de Noordzeekust. Terecht aangemerkt als Topplatz. Strand en badplaats zijn op loopafstand. Het is koud voor een julidag, maar in elk geval droog. We gaan door naar Husum, via Friedrichstadt. Dat wordt wel een Hollandse stad genoemd, omdat daar in de zeventiende eeuw veel remonstranten naartoe werden gelokt, die een handelsschakel tussen Spanje en Rusland moesten gaan vormen. In ruil daarvoor kregen ze godsdienstvrijheid. Op het marktplein staan ook nog veel ‘Nederlandse’ huizen.
Het rustige Deense landschap[/caption]
Slaken daarbij geen ahs en ohs, want geweldige opzienbarende plekken kent het landschap niet. Wél kwinkelerende veldleeuweriken hoog in de lucht, rijke akkers met goudgeel graan, kraampjes langs de weg met jordbaer: heerlijke zoete aardbeien. We rijden langzaam en genieten van de rust. Het komt regelmatig voor dat een personenwagen kilometers achter ons rijdt en absoluut niet de neiging heeft om in te halen. Kom daar eens om in ons eigen land! De camperplaats in Ringkøbing is fantastisch: we staan met de neus naar de zee en achter ons liggen de jachten. Op de app Campercontact.nl staat dat er vier plaatsen zijn. Er kunnen er makkelijk veertien staan, zo blijkt.
Met de camper op de veerpont[/caption]
De camperplaats Anholt kunnen we niet vinden. We besluiten daarom door te gaan naar Fjerritslev. Een mooie rit, maar de camperplaats ligt mijlenver bij de plaats vandaan, bij een jachthaven waar niet veel te beleven is. Dan maar naar Løgstør en daar treffen we het prima: aan een haventje van een aardig stadje. We gaan de volgende dag door naar Skagen. We hebben een lifter: een spin, bij de linkerbuitenspiegel. Als we rijden, kruipt hij achter het spiegelglas in een holletje. Als we stilstaan, komt hij tevoorschijn. Het bevalt kennelijk goed: hij wordt elke dag een beetje dikker! Skagen is niet het noordpuntje, maar Grenen. We parkeren er en wandelen naar de plaats waar de Noordzee en de Oostzee samenkomen. De camperplaats daar is niet meer dan een parkeerplaats en daarom rijden we door naar Frederikshavn, waar we een fantastische plek vinden: aan de haven, met een fraai uitzicht.
[caption id="" align="alignnone" width="620"]
Denemarken telt talloze bruggen[/caption]
De route
Het centrum van Glückstad[/caption]
Na de veerboot naar de overkant te hebben genomen, rijden we naar de camperplaats in Sankt Peter-Ording aan de Noordzeekust. Terecht aangemerkt als Topplatz. Strand en badplaats zijn op loopafstand. Het is koud voor een julidag, maar in elk geval droog. We gaan door naar Husum, via Friedrichstadt. Dat wordt wel een Hollandse stad genoemd, omdat daar in de zeventiende eeuw veel remonstranten naartoe werden gelokt, die een handelsschakel tussen Spanje en Rusland moesten gaan vormen. In ruil daarvoor kregen ze godsdienstvrijheid. Op het marktplein staan ook nog veel ‘Nederlandse’ huizen.
Denemarken in!
In Husum zoeken we de camperplaats. Een goede, maar wat rommelige plek. Betalen moeten we in de stad in visrestaurant Loof, op enkele minuten lopen. Het stadje is erg gezellig: een oude binnenstad met nauwe straatjes, eerbiedwaardige huizen met oude, hoge façades en een leuke haven. De volgende camperplaats is Niebüll. Een uitstekende plek bij een niet zo interessant stadje. Er zijn wel veel winkels en het is stralend weer, dus de terrasjes zitten vol. En dan gaan we eindelijk Denemarken in. We zitten meteen op de Margueritruten, op weg naar Ribe, een aantrekkelijke stad. We halen wat Deense Kronen uit een pengeautomat. Het Deens is niet moeilijk te begrijpen als je het moet lezen, maar het verstaan... Dan heb je wel een paar streepjes voor als je Gronings spreekt. Ribe is meteen echt Deens, met stokrozen tegen de gekleurde huizen en de gemoedelijkheid die erbij hoort. De camperplaats is wat kil en je mag er beslist geen kampeergedrag vertonen, dus bijvoorbeeld geen luifel uitrollen. Hij ligt wel fijn dicht bij het centrum.Ringkøbing
De volgende dag zoeken we Ringkøbing op. We kiezen de weg over Hvide Sande, over de smalle landtong die de Ringkøbing Fjord van de Noordzee scheidt. Er liggen hier heel wat mooie picknickplaatsen. Als fervente Borgen-kijkers, de oorspronkelijk Deense televisieserie die het leven van en de kongsi’s in het leven van een vrouwelijke premier treffend toont, zoeken we naar de snelweg bij Ringkøbing, die een rol speelt in het begin van de serie. Maar we vinden hem niet en trekken de conclusie dat de weg alleen in de serie bestaat. We genieten van het Deense landschap. [caption id="" align="alignnone" width="620"] Het rustige Deense landschap[/caption]
Slaken daarbij geen ahs en ohs, want geweldige opzienbarende plekken kent het landschap niet. Wél kwinkelerende veldleeuweriken hoog in de lucht, rijke akkers met goudgeel graan, kraampjes langs de weg met jordbaer: heerlijke zoete aardbeien. We rijden langzaam en genieten van de rust. Het komt regelmatig voor dat een personenwagen kilometers achter ons rijdt en absoluut niet de neiging heeft om in te halen. Kom daar eens om in ons eigen land! De camperplaats in Ringkøbing is fantastisch: we staan met de neus naar de zee en achter ons liggen de jachten. Op de app Campercontact.nl staat dat er vier plaatsen zijn. Er kunnen er makkelijk veertien staan, zo blijkt.
Camperen aan de haven
Na een gezellige avond willen we naar de camperplaats in Anholt. We volgen weg 181, nog steeds de Margrietenroute, nemen het veer bij Thyborøn en kiezen dan weg 11, om twee toch wel wat dure veren te mijden. [caption id="" align="alignnone" width="620"] Met de camper op de veerpont[/caption]
De camperplaats Anholt kunnen we niet vinden. We besluiten daarom door te gaan naar Fjerritslev. Een mooie rit, maar de camperplaats ligt mijlenver bij de plaats vandaan, bij een jachthaven waar niet veel te beleven is. Dan maar naar Løgstør en daar treffen we het prima: aan een haventje van een aardig stadje. We gaan de volgende dag door naar Skagen. We hebben een lifter: een spin, bij de linkerbuitenspiegel. Als we rijden, kruipt hij achter het spiegelglas in een holletje. Als we stilstaan, komt hij tevoorschijn. Het bevalt kennelijk goed: hij wordt elke dag een beetje dikker! Skagen is niet het noordpuntje, maar Grenen. We parkeren er en wandelen naar de plaats waar de Noordzee en de Oostzee samenkomen. De camperplaats daar is niet meer dan een parkeerplaats en daarom rijden we door naar Frederikshavn, waar we een fantastische plek vinden: aan de haven, met een fraai uitzicht.
[caption id="" align="alignnone" width="620"] Denemarken telt talloze bruggen[/caption]
Strandcamping
Hierna gaan we via Horsens, met een camperplaats bij de haven, naar Kolding. We zoeken zoveel mogelijk wegen langs de kust. Er zijn niet veel plekjes om de camper te parkeren voor een koffiestop. Vlak voor Juelsminde stoppen we dan maar op een plek die niet mooi is. Maar wel veilig. Als we dan na de koffie weer verder rijden, is er na luttele kilometers een fantastische picknickplaats aan het strand. Grrrr! De camperplaats in Kolding maakt alles weer goed: fijn met de neus naar zee. Genieten! De brug bij Middelfart, die we vanaf de camperplaats al zagen liggen, gaan we nu over, naar het eiland Fyn. Daar gaan we eerst noordwaarts naar Bogense. We bezoeken daar de strandcamping: een prima keuze.De route