Camperen met kinderen

Een week voordat we vertrekken staat onze bestemming nog niet vast. Is het niet leuk om toch naar Zweden te gaan, opper ik. We zijn er vrij snel uit. Het weer valt vies tegen in Scandinavië en wie heeft er in de zomervakantie zin in motregen en kou? Wij alle vijf niet. Zwitserland dan? Kroatië? We kunnen alle kanten op, want we hebben drie weken vrij: heerlijk. We besluiten unaniem om voor goed weer te kiezen en vertrekken naar het altijd fijne Frankrijk.

Meer leefruimte

Vijf jaar lang reisden we in een oldtimer. Een degelijk gebouwd en donkerbruin dametje uit 1983, waar we als een blok voor vielen. Met drie kinderen van 3, 8 en 12 jaar vonden we deze retrocamper een tikkie te klein en daarom kochten we dit voorjaar een grotere en luxere camper: een Hymer B644. Hij is een stuk witter en minder charmant, maar ook een stuk comfortabeler. We hoeven het zitgedeelte niet meer tot bouwen tot een bed, omdat we nu een vast bed hebben en met een hefbed en een treinzit is er voor ons gezin meer leefruimte. De camper rijdt een stuk soepeler en we kunnen deze zomer iets doen wat ons oude besje niet zo goed trok: door de bergen rijden.

Inpakken een feest

Het inpakken van de camper is dit jaar een feest: waar we in onze oude camper net een voetbal en een badmintonset in het luik konden proppen, hebben we nu een loopfiets, een step en zelfs een elektrische fiets mee. De grote garage onder het vaste bed was een groot pluspunt om voor deze indeling te kiezen. Zoals altijd vertrekken we pas tegen elven, want help, die ene broek is fijn en moet toch ook mee mama, er zijn slippers spoorloos, de poezen willen nog een laatste knuffel, we willen het huis netjes achterlaten voor de oppas en we moeten lastminute dealen met een bloedende kinderknie. Pleisters en koffie binnen handbereik en niemand kan ons meer wat maken: on y va!

Verwachtingen thuis laten

We verlangen naar de rust en ruigheid van de Franse Alpen, dus we besluiten via Luxemburg Frankrijk in te rijden. Mijn ouders, die veel met de camper reizen, hebben een tip voor een camping en in de stromende regen arriveren we daar. De receptie is onbemand en het gras wordt langzaam een moeras. Tip nummer een als je met kinderen reist: vertel ze dat je samen op avontuur bent. Stromende regen! Avontuur. Geen kip te bekennen? Avontuur! Gewapend met paraplu lopen we een rondje over de camping, krijgen we de slappe lach in het gedateerde douchegebouw, ontdekken we een hilarisch café en een speeltuin en voordat we het weten breekt de zon door.

We eten een simpele pasta in het middagzonnetje, de peuter racet op zijn loopfiets de camping over en de meiden steppen en doen spelletjes. We proosten op de vakantie en genieten volop van het samen buiten zijn. Iets wat me een paar jaar geleden minder makkelijk afging: als mijn verwachtingen niet precies uitkwamen, kon ik behoorlijk balen en chagrijnig worden. Gelukkig kwam ik er tijdens ons camperleven met kinderen al vrij snel achter dat een reis bijna nooit verloopt volgens plan. En dat je al die verwachtingen maar beter lekker thuis kan laten.

Niet veel nodig

Camping of camperplaats? We wisselen het af, maar zijn het meest gecharmeerd van kleine en onontdekte campings. Waar tussen de middag niemand is, je zelf een plekje mag uitkiezen en waar genoeg ruimte is voor kinderen om écht op avontuur te gaan. Wij skippen de campings met grote waterparken. We gaan voor mooie plekken in de natuur of bij een dorp of stadje. We slaan boodschappen in voor drie dagen en komen terecht op een municipalcamping in Rouffach, in de Elzas. De ooievaars staan ons al op te wachten, we hebben uitzicht op wijnvelden en de kinderen duiken het gemeentezwembad in. We dineren met verse baguettes, een zeer smaakvolle charentais meloen, Franse kazen, een droge worst uit de streek en een salade caprese. Misschien is het fijnste aan camperen met kinderen wel dat leven al snel versimpelt en dat we keer op keer ontdekken dat we niet veel nodig hebben om te genieten.

Parel van een plek

De volgende ochtend lopen we via de bakker – waar een rij staat, altijd goed – naar het station. Met de trein zijn we binnen tien minuten in het middeleeuwse Colmar, waar we de vakwerkhuizen, romantische grachtjes en bloemige bruggen met eigen ogen bekijken. En waar de peuter na koffie en limonade op het terras een kwartier gefascineerd staat te kijken naar de graafmachine voor de kerk. We branden een kaarsje, de meiden duiken winkeltjes in we lunchen warm op het terras. De jongste valt in slaap in de buggy en rond een uur of drie pakken we de trein terug. Kletsend lopen we terug naar ons nieuwe minihuis, de meiden dansend, terwijl de peuter slaapt. We kijken allemaal terug op een heerlijke dag.

Als je een parel van een plek verlaat, verwacht dan niet dat je diezelfde middag op een volgende parel eindigt. Heel vaak is dat namelijk niet zo. Maar we hebben deze keer veel geluk. Als we door het levendige plaatsje Ornans rijden besluiten we er een kijkje te nemen. Dit is het mooiste van niet van tevoren boeken: er is ruimte voor spontane plannen. Een berm vol kleurrijke bloemetjes, een gezellig terras en een paar kleine straatjes leiden ons naar een camping aan de rand van het dorp met bergzicht en het mooiste natuurzwembad dat we ooit hebben gezien.

Nachtelijk vuurwerk

Hoelang je op één plek blijft met kinderen is afhankelijk van je wensen. Wij blijven gemiddeld twee nachten en reizen dan weer verder. Dit keer heeft iedereen het zo naar zijn zin dat we drie nachten blijven. We maken een wandeling, bezoeken een Franse brocante, vieren een kinderverjaardag met een zelfgemaakte verjaardagstaart, zwemmen tussen de bergen, genieten van garnalen met friet en sluiten de dag af met een Franse crêpe in de avondzon op het terras. Terug bij de camper worden we getrakteerd op nachtelijk vuurwerk, want het is 14 julliet! Het klinkt idyllisch en dat was het ook. Inmiddels ben ik bijna vergeten dat een van de kinderen haar teen kneusde, er een middagslaapje was dat niet lukte, er ruzie werd gemaakt over een duikbril, ik me druk maakte omdat ik nog geen letter in mijn boek had gelezen en dat we die nacht allemaal een beetje te kort sliepen…

We rijden verder naar het zuiden, verder de bergen in. De route is een feest; we vermijden snelwegen en kijken onze ogen uit. Met een volgeladen koelkast rijden we langs een groene alpenweide waar we moeten stoppen. Luister eens, zeg ik tegen de kinderen als de deur openzwaait. We horen alleen vrolijk zingende vogeltjes en in de verte klingelende koeienbellen. Ik snuif de berglucht op en voel me zielsgelukkig. Er is eventjes geen besef van tijd en iedereen doet waar hij of zij zin in heeft. Jannes maakt foto’s, onze turnende dochter gaat flikflakkend door het gras, de middelste plukt bloemetjes en de jongste rent zingend door het gras. Terwijl ik een picknick klaarmaak, besef ik dat het hier om draait als je campert met kinderen: de tijd en de rust hebben om rond te rijden, te parkeren, je deur open te doen en je de kinderen letterlijk de wereld in te laten rennen.

Belgische buurvrouw

We vinden een slaapplek op een berg waar de kinderen happy stones schilderen en verstoppen. We eten verse pizza bij ondergaande zon. De dagen erna maken we wandelingen, vrienden en vuur, roosteren we marshmellows en maken we s’mores. We komen op een ochtend spontaan met de camper terecht op de route van de Tour de France. Natuurlijk besluiten we de Nederlandse renners aan te moedigen. We rijden om de twee dagen een stukje verder de bergen in en komen terecht in het prachtige massief Belledonne, een onverwacht ruig stuk Alpen vlak bij Grenoble en Chambéry. Ik laat me vertellen dat het bergmassief een miniversie van de Mont Blanc is en als beginnende bergreizigers kijken we onze ogen uit.

Als de kinderen op een avond eindelijk slapen, drinken we samen een wijntje drinken voor de camper. Ik kijk een tikje jaloers naar onze Belgische buurvrouw, die al uren onderuit zit te lezen en duidelijk wél haar boek bijna uit heeft. Ik wandel, verwonder en geniet volop van de natuur en het samenzijn tijdens deze vakantie, maar heb nog geen bladzijde gelezen. Shit, dat wilde ik wel! De volgende ochtend spreekt de buurvrouw me aan tijdens de afwas: ‘Onze jongens zijn volwassen en gaan al jaren niet meer mee, maar als ik jullie zie heb ik heimwee naar onze vakanties van vroeger… De dagen zijn lang, maar de jaren zijn kort. Geniet ervan, want voordat je het weet is het voorbij!’ En terwijl ze wegloopt zegt ze: ‘Maar dat doen jullie!’ en ik knik. Ja, dat doen we.

7 extra tips:

• Ga ontspannen om met slaap
  De kans is zeer groot dat je kinderen op vakantie later naar bed gaan, maak je daar geen zorgen over. In een draagzak, autostoel of buggy kan een baby of peuter ook een middagdutje doen, als je hem of haar daar op tijd aan laat wennen.
• Wissel verschillende slaapplekken af
  Ga de ene keer voor een camping met zwembad en de andere keer voor een kleinere stadscamping of camperplaats. De afwisseling maakt het leuk en kinderen zijn éxtra blij als ze op een plek aankomen met een zwembad, grote speeltuin of snackbar.
• Maak je geen zorgen over vakantievriendjes
  Kunnen je kinderen wel vriendjes maken als je overal maar zo kort blijft? Ja! Kinderen zijn niet bezig met wanneer ze afscheid van elkaar moeten nemen. Kinderen spelen met elkaar en zwaaien elkaar met net zoveel gemak weer gedag.
• Maak van je reis een gezinsproject
  Betrek je kinderen bij de keuzes die je als ouders maakt, vraag ze specifiek (op elke leeftijd!) wat hun wensen zijn. Zo gaf onze peuter aan dat hij naar de boerderij wilde, en kwamen we door zijn antwoord op een geweldige boerderijcamping terecht, waar we ons alle vijf prima vermaakten.
• Verzin challenges voor grotere kinderen
  Ook zonder waterpark is er genoeg te verzinnen om oudere kinderen te prikkelen. Zo verzinnen wij vaak leuke én leerzame challenges: fix voor tien euro een luxe ontbijt voor het hele gezin. Natuurlijk laat je ze zelf boodschappen doen in de buitenlandse supermarkt.
• Geniet van kleine momenten
  De kleinste momenten op vakantie blijken later de mooiste herinneringen. Zo haalden wij na het boodschappen doen een pak ijsjes in de supermarkt en aten we deze op een bloedhete parkeerplaats. Totaal geen romantische plek, maar de kinderen hebben het er nu nog over.
• Laat je kinderen zich vervelen
  Een limonadekraam, loomarmbandjesshop of circusvoorstelling in de buitenlucht: als je je kinderen laat vervelen, verzinnen ze zelf de creatiefste spelletjes en bezigheden.

Links naar relevante podcasts:

Link naar podcast camperen met kinderen:

Podcast die we maakten vanaf de camping in Rouffach, in de Elzas:

Luister naar podcast over hoe je mooie overnachtingsplekken vindt: